Η συμφωνία Ελλάδος και Γαλλίας δεν αφορά μόνο στην προμήθεια φρεγατών. Έχει κι άλλες, πολιτικές και γεωστρατηγικές διαστάσεις, που είναι σημαντικές όταν αναδεικνύεται η μεγάλη εικόνα. Υπενθυμίζεται πως η υπογραφή της αμυντικής συμφωνίας Ελλάδος και Γαλλίας προβλέπει την αγορά 3+1 φρεγατών Belharra. Με την αγορά αυτή το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό αναμένεται να αποκτήσει έναν πολλαπλασιαστή ισχύος στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που προβλέπεται στη σύμβαση, η πρώτη φρεγάτα FDI HN θα παραδοθεί το 2025.

Είναι προφανές πως η συμφωνία αναδεικνύει μεν τη μακρά εν πολλοίς συνεργασία των δυο πλευρών, αλλά ταυτόχρονα ανοίγει και νέες προοπτικές. Έχει δε και μια παράμετρο που σημειώνεται με ιδιαίτερη ικανοποίηση. Σύμφωνα με το επίσημο κείμενο «τα Μέρη παρέχουν το ένα στο άλλο βοήθεια και συνδρομή, με όλα τα κατάλληλα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους, κι εφόσον υφίσταται ανάγκη με τη χρήση ένοπλης βίας, εάν διαπιστώσουν από κοινού ότι μία ένοπλη επίθεση λαμβάνει χώρα εναντίον της επικράτειας ενός από τα δύο, σύμφωνα με το Άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών». Είναι προφανές πως αυτή η συγκεκριμένα αναφορά αποτελεί ένα σημαντικό βήμα, αναβαθμισμένο και καθοριστικό, στις σχέσεις των δυο πλευρών. Και αυτό δεν αφορά μόνο στις δυο χώρες, την Ελλάδα και τη Γαλλία, αλλά και την Ευρώπη. Γιατί και οι δυο χώρες, όχι τυχαία, επιχειρούν να συνδέσουν τη συμφωνία τους με τον αμυντικό πυλώνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ένας πυλώνας που δεν υφίσταται και για τον οποίο γίνεται πάντα αναφορά. Άλλωστε οι περισσότερες χώρες που είναι μέλη της Ε.Ε. είναι και του ΝΑΤΟ και ως εκ τούτου κάποιοι θεωρούν πως ένας ευρωπαϊκός αμυντικός βραχίονας είναι αχρείαστος. Παρά το γεγονός ότι κάθε φορά που ξεσπά μια περιφερειακή κρίση, όλοι σχεδόν στην Ένωση επικαλούνται την ανάγκη δημιουργίας μιας ευρωπαϊκής δύναμης.