Ένας ολόκληρος «στρατός» από δεκάδες πήλινα ειδώλια του 2ου -1 ου π.Χ. αιώνα, που ανακαλύφθηκαν όλα μαζί στο αρχαίο θέατρο της πόλης Μύρα της Λυκίας στη Μικρά Ασία. Μερικά από αυτά έχουν διατηρήσει ακόμη το χρώμα πάνω τους, άλλα φέρουν χαραγμένα ονόματα και άλλα σώζονται αποσπασματικά.

Η ανασκαφή έγινε από τον Ιούνιο ως τον Οκτώβριο, οπότε και ανακαλύφθηκε ένα μικρότερο θέατρο κάτω από το ήδη υπάρχον ρωμαϊκό θέατρο. Αυτό το δεύτερο θεατράκι χρονολογείται στην Ελληνιστική περίοδο και, όπως λένε οι Τούρκοι αρχαιολόγοι που έκαναν την έρευνα, τα παλαιότερα στοιχεία του ανάγονται στην εποχή του θανάτου του Μεγάλου Αλεξάνδρου το 323 π.Χ., ενώ τα νεότερα στις αρχές της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, το 30 π.Χ.

Το αρχαίο θέατρο στα Μύρα

Το εύρημα του πλήθους των ειδωλίων, όμως, που ήταν διάσπαρτα στο θέατρο, κάτω από ένα παχύ στρώμα ιζήματος, ήταν «μία απροσδόκητα μεγάλη έκπληξη», όπως την χαρακτήρισε ο επικεφαλής της ανασκαφής καθηγητής, ο Νεβζάτ Τσεβίκ του Πανεπιστημίου Ακντενίζ. «Είναι σαν να αναστήθηκαν οι άνθρωποι της αρχαίας Μύρας και, διασχίζοντας τη σήραγγα του χρόνου, έφθασαν στην εποχή μας».

Το γεγονός ότι η αρχαιολογική ομάδα ανακάλυψε περισσότερα από 50 κεφάλια ειδωλίων, που λείπουν τα σώματά τους, υποδηλώνει ότι υπάρχουν περισσότερα ειδώλια στην περιοχή. Η Άρτεμις, ο Ηρακλής, η Αφροδίτη, η Λητώ και ο Απόλλωνας ξεχωρίζουν ανάμεσά τους, υπάρχουν όμως και ειδώλια που απεικονίζουν μία μητέρα με το παιδί της αγκαλιά, ένα αγόρι που κρατά καρπό, μία γυναίκα με υδρία για νερό, ένας ιππέας.

Από τα χρώματα έχουν διατηρηθεί με διάφορες αποχρώσεις τους, κυρίως πάνω στα ενδύματα, το κόκκινο και το μπλε κι όσο για τα ονόματα, πιθανότατα είναι του εργαστηρίου όπου κατασκευάσθηκαν.

Μαζί με τα ειδώλια, ήρθε στο φως και ένα σύνολο από άλλα αντικείμενα, ασημένια, χάλκινα, κεραμικά και από μόλυβδο. Όπως αναθηματικές πινακίδες και αγγεία θυμιάματος, γεγονός που κάνει τους αρχαιολόγους να πιστεύουν ότι όλα αυτά μαζί προέρχονται από κάποιο χώρο λατρείας, από όπου τα μετέφεραν και τα απόθεσαν σε εκείνο το μέρος, σε έναν αποθέτη, δηλαδή.

Τα Μύρα ήταν ένας από τους σημαντικότερους αρχαίους οικισμούς της Λυκίας και το λιμάνι τους ένα από τα μεγαλύτερα της Μεσογείου. Αναφορά στην Λυκία γίνεται ήδη από τον Όμηρο, στα κλασικά χρόνια την κατέκτησαν οι Πέρσες, ενώ όλη η περιοχή εξελληνίστηκε επί Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Στα χριστιανικά χρόνια, τα Μύρα ήταν μητρόπολη, με περισσότερες από τριάντα επισκοπές. Από εδώ πέρασε τρεις φορές ο Απόστολος Παύλος, ενώ ο Άγιος Νικόλαος ήταν επίσκοπος Μύρων.

Η ανασκαφή, πάντως, θα συνεχιστεί και φέτος, καθώς υπάρχουν πολλά ακόμη για να ανακαλυφθούν, όπως λένε οι αρχαιολόγοι, οι οποίοι επί του παρόντος εργάζονται για την συντήρηση και τη συναρμολόγηση των εκατοντάδων μικρών θραυσμάτων ειδωλίων.

Στην προμήθεια υλικών και μηχανημάτων για την πραγματοποίηση επιπλέον εργασιών στο πλαίσιο του έργου “Προστασία, συντήρηση και αποκατάσταση Μεγάλου Θεάτρου Νικόπολης (Β΄ φάση)” θα προχωρήσει η Εφορεία Αρχαιοτήτων Πρέβεζας λαμβάνοντας την σχετική έγκριση από το Υπουργείο Πολιτισμού.

Η ολοκλήρωση της ανασκαφικής έρευνας στο κοίλο του θεάτρου ( στο άνω κοίλο το 2012 και στο κάτω το 2018) αποκάλυψε το σύνολο των διατηρούμενων υποδομών και συμπλήρωσε σε μεγάλο βαθμό τη γνώση για τη μορφή του μνημείου και τις οικοδομικές του φάσεις.

Υπό το πρίσμα των νέων αρχαιολογικών δεδομένων εκπονήθηκε μελέτη για την αποκατάσταση του κάτω κοίλου με κύριους στόχους την προστασία του μνημείου από τη δράση του χρόνου και των καιρικών συνθηκών, την εξασφάλιση προσβάσεων και διαδρομών κίνησης επισκεπτών στο κάτω κοίλο, την βελτίωση της αναγνωσιμότητας του μνημείου από το κοινό και την αντιμετώπιση ζητημάτων διαχείρισης ομβρίων.

Οι επιπλέον εργασίες αφορούν κυρίως σε αποχωματώσεις , τη διαμόρφωση διαδρομής από την είσοδο του αρχαιολογικού χώρου έως τη δυτική σκεπαστή πάροδο και διαμόρφωση κλίσεων για ΑΜΕΑ καθώς και εργασίες που έχουν καθαρά στερεωτικό χαρακτήρα και αφορούν την επανεπίχωση συγκεκριμένων περιοχών του κοίλου.

ΠΗΓΗ

Μαρμάρινο ανάγλυφο με το κεφάλι μίας Μέδουσας ανακαλύφθηκε στις ανασκαφές που διενεργούνται στο θέατρο του αρχαίου Προυσιά επί τω Υππίω (Prusias ad Hypium, Προῦσα πρὸς τῷ Ὑππίῳ ποταμῷ) στο σημερινό Düzce της Τουρκίας.

Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους το ανάγλυφο χρονολογείται στον 1ο ή στον 2ο αιώνα μ.Χ.

Επίσης, στον ίδιο χώρο, βρέθηκε την περασμένη βδομάδα και παιδικός τάφος με σκελετό. Προς στιγμήν το εύρημα εξετάζεται προκειμένου να προσδιοριστεί η χρονική περίοδος στην οποία ανήκει.

Σύμφωνα με τη δήλωση του Δήμου Düzce, οι ανασκαφές συνεχίζονται στην αρχαία πόλη με 60 άτομα και 6 αρχαιολόγους.

ΠΗΓΗ