Στην πόλη Μπαλακλάβα, έδρα του ελληνικού τάγματος του ρωσικού στρατού από το 1769 έως 1857, εγκαινιάστηκε η προτομή του Θεοδόσιου Ρεβελιώτη, Έλληνα αγωνιστή και Ρώσου στρατηγού.

Σύμφωνα με τη σελίδα της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων Ρωσίας στο facebook, η τοποθέτηση της προτομής πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της Εθνικοπολιτιστικής Αυτονομίας των Ελλήνων της Κριμαίας «Ταυρίδα» και με την οικονομική στήριξη της Εθνικοπολιτιστικής Αυτονομίας της Ρωσίας. Ο χώρος όπου τοποθετήθηκε η προτομή -πλησίον του Ιερού Ναού των Αγίων Δώδεκα Αποστόλων- δεν επιλέχθηκε τυχαία. Άλλωστε ο Θεοδόσιος Ρεβελιώτης λειτούργησε ως κύριος προστάτης του ναού που θεωρήθηκε η εκκλησία του τάγματος του ελληνικού στρατού στη Μπαλακλάβα (Κριμαία).

Ο Θεοδόσιος Ρεβελιώτης γεννήθηκε το 1766 ή το 1771 στη Νεστάνη της Αρκαδίας και σε νεαρή ηλικία αγωνίστηκε στο πλευρό του Λάμπρου Κατσώνη, για να μετακομίσει στη Ρωσία μετά την αποχώρησή των ρωσικών στρατευμάτων από την περιοχή του Αιγαίου και να διακριθεί στο ρωσικό στρατό. Πήρε το βαθμό του στρατηγού και ανέλαβε τη θέση του Διοικητή του ελληνικού τάγματος της Μπαλακλάβα (Κριμαία). Κατάφερε να καταστείλει την εξέγερση των Τατάρων της Κριμαίας εναντίον των ρωσικών Αρχών. Του απονεμήθηκε το Παράσημο του Τάγματος του Αγίου Γεωργίου, που ισοδυναμούσε με τον τίτλο ήρωα της Ρωσίας.

Τα επίσημα εγκαίνια της προτομής του Θεοδόσιου Ρεβελιώτη αφιερώθηκαν στα 200 χρόνια του Ελληνικού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα και παραβρέθηκαν μέλη και φίλοι των ελληνικών συλλόγων καθώς και εκπρόσωποι της Ομογένειας.

ertnews

Στον διάλογο «Πρωταγόρας» ο Πλάτων μας ενημερώνει ότι για να ζήσουν οι άνθρωποι μαζί και αρμονικά, στα πλαίσια της Πολιτείας, πρέπει αυτοί να κοσμούνται τόσο από δικαιοσύνη, όσο και από αιδώ (320c-323a). Έτσι αποφάνθηκε ο Ζευς, που αυτός όσο κανένας άλλος γνώριζε τα πράγματα των ανθρώπων. Και έκτοτε ὁ ἄνθρωπος θείας μετέχει μοίρας.

Έγινε λοιπόν κατανοητό από αρκετά νωρίς στην ελληνική Ιστορία ότι οι γηγενείς αυτού του τόπου πάσχουν σοβαρά στους δύο αυτούς τομείς. Πάσχουν τόσο, που αδυνατούν να συγκροτήσουν Πολιτεία που να αμβλύνει τις αντιθέσεις αναμεταξύ τους. Και είπαν με τη φαντασία και με το λογικό τους, ότι η Θέμις, η θεά της Δικαιοσύνης, πρέπει να έχει τα μάτια της κλειστά προκειμένου να μένει ανεπηρέαστη. Κατάλαβαν ότι ο άνθρωπος που βλέπει, καμιά φορά τυφλώνεται, και δεν μπορεί να είναι δίκαιος. Ενώ ο τυφλός, που γνωρίζει τις βουλές των θεών, μπορεί και βλέπει καλύτερα.Επίσης, χρειάζεται να διαθέτεις αιδώ για να υποτάσσεσαι στους νόμους, που μόνο μέσω αυτών επιβάλλεται η δικαιοσύνη. Δικαιοσύνη και αιδώς λοιπόν.

Ακούμε τόσα χρόνια για την παρακμή της ελληνικής κοινωνίας. Μας υπνώτισαν τα λόγια αυτά και οι εξαγγελίες. Κι αν κάποτε είχαμε και κάποια γνήσια ψήγματα ανησυχίας ως προς το απευκταίο ενδεχόμενο της ευστοχίας αυτών των εξαγγελιών, πλέον δεν πιστεύουμε το γεγονός ή αρχίζουμε να σχηματίζουμε την αντίληψη ότι έτσι γινόταν πάντα ή – ακόμα χειρότερα – ότι έτσι πρέπει να γίνεται, γιατί τάχα ο κόσμος που τόσο γρήγορα αλλάζει, σε παρασέρνει μέσα στους δικούς του κανόνες. Με τούτα και με τ’ άλλα λοιπόν σαν να υποκύψαμε σε μια ακατανόητη, σχεδόν μεταφυσική, καταναγκαστική νομοτέλεια αποτυχίας.

Οι σημερινοί Έλληνες υποφέρουν από μια ψυχολογική στάση που ελάχιστα διαφέρει από τη συλλογική σχιζοφρένεια.

Η ζωή όμως ξέρει πάντα πολύ καλά πώς να μας πληροφορεί για την αλήθεια. Τις περισσότερες φορές το επιτυγχάνει φροντίζοντας να φέρει – ταυτόχρονα – στο προσκήνιο δύο θεμελιακά αντίθετες κοσμοθεωρίες, με αποτέλεσμα αυτές να συγκρούονται ή έστω να συμβαίνουν παράλληλα, επηρεάζοντας κατά τρόπο αναπάντεχο η μία την άλλη. Στην πραγματικότητα όμως αυτές οι κοσμοθεωρίες δεν υπήρξαν ποτέ αντίθετες. Προέρχονται και οι δύο από την ίδια πηγή. Είναι ωστόσο μερικώς ασυμβίβαστες. Και ανάλογα με την εποχή που διανύει η ανθρωπότητα, κερδίζει τον αγώνα η μια ή η άλλη. Πλην όμως χωρίς ποτέ η ετέρα να εξαφανίζεται. Πρόκειται για μια αρχή πάγιας ισχύος που είναι διατυπωμένη ήδη από την εποχή του Ηρακλείτου, ίσως και νωρίτερα. Ότι δηλαδή η γενική ισορροπία του κόσμου μπορεί να διατηρηθεί μόνο αν η αλλαγή προς τη μια κατεύθυνση προκαλεί τελικά μια αλλαγή προς την άλλη, ήτοι αν υπάρχει ένας αέναος ανταγωνισμός ανάμεσα στα αντίθετα.

Όταν δεν αιτιολογούνται επαρκώς οι αποφάσεις, ειδικά όταν ο κοσμάκης συμπιέζεται μέσα σε μια μέγγενη δυσεπίλυτων προβλημάτων, αρχίζει να πλανάται η καχυποψία και η αντιπαλότητα ανάμεσα στις κοινωνικές ομάδες. Οι πολίτες αρχίζουν να πιστεύουν ότι οι κυβερνήτες τους τους περιφρονούν και ότι υποτιμάται η νοημοσύνη τους. Έτσι, παγιώνεται μέσα στο θυμικό τους η διαπίστωση ότι δεν υπάρχει περίπτωση να εκτιμάται η γνώμη τους, πόσο μάλλον να υπάρχει και το ενδεχόμενο οι κυβερνήτες να διδαχθούν και κάτι από αυτούς. Ο Πλούταρχος διασώζει ένα πολύ διδακτικό περιστατικό, που ταιριάζει γάντι στην περίπτωση που συζητάμε: μια φορά, ο Αλκιβιάδης, έκανε σύσταση στον Περικλή να μην κόπτεται τόσο πολύ στο να λογοδοτεί στους Αθηναίους συντάσσοντας αναλυτικούς και τεκμηριωμένους λόγους, παρά μόνο θα πρέπει να σκέφτεται το πώς να μην λογοδοτεί σε αυτούς. Ο Περικλής όμως επέμενε να τεκμηριώνει όσο το δυνατόν καλύτερα τη σκέψη του στους πολίτες.

Εμείς όμως έχουμε την ατυχία να έχουμε για πολυμήχανους σεφ την ψευτιά και την επιτηδειότητα. Αυτές οι δύο κατάφεραν να μας «σερβίρουν» κάτι το πρωτοφανές. Κατάφεραν να περάσουν τον καταναγκασμό για ελευθερία και την ελευθερία (εννοώ την πραγματική ελευθερία του πνεύματος, δηλαδή αυτή την εσωτερική περιπέτεια που σε προικίζει με αυταξίες και με πραότητα) για οπισθοδρομισμό και για εξαλλοσύνη. Πώς το κατάφεραν; έριξαν μέσα στη σούπα της Iστορίας μπόλικα μπαχαρικά ηδονισμού και ψευτοελευθεριών και σέρβιραν το πιάτο συνοδευόμενο με το μεθυστικό κρασί της αμφισβήτησης των καθιερωμένων. Έτσι, τώρα πια, πολύ εύκολα η υποταγή λογαριάζεται για ύψιστη αρετή και η διεκπεραίωση ακόμα και των πλέον στοιχειωδών εργασιών, θεωρείται πράξις σπουδαία και ηρωική..

Στις 21 Μαρτίου 2021 θα ξεκινήσει απογραφή του πληθυσμού στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Η απογραφή αυτή, δεν έχει τίποτα να κάνει με το εθνικό Κυπριακό πρόβλημα ή με οποιαδήποτε άλλα θέματα ή προβλήματα. Είναι αποκλειστικά για σκοπούς στατιστικής της βρετανικής κυβέρνησης. Γι΄αυτό δεν πρέπει να επιτραπεί να τύχει εκμετάλλευσης για πολιτικούς ή άλλους λόγους.

Δυστυχώς η Εθνική Ομοσπονδία Κυπρίων Βρετανίας επέλεξε να εκδώσει μια ανακοίνωση (που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της) η οποία είναι άκρως λανθασμένη, άδικη, εμπλέκει την απογραφή με το πολιτικό θέμα της Κύπρου, και υπεράνω όλων παραβιάσει τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η ανακοίνωση, έχει κακώς περιπλέξει την απογραφή με το πολιτικό θέμα στην Κυπριακή Δημοκρατία όταν καλεί την ομογένεια με το εξής λεκτικό:«Θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή την ευκαιρία για να κάνουμε σίγουρο ότι η Κυπριακή διασπορά λαμβάνεται υπόψη, ούτως ώστε Κυβερνήσεις και Δημαρχεία μας λαμβάνουν υπόψη στις αποφάσεις τους. Επομένως καλούμε τους Κύπριους στο Ηνωμένο Βασίλειο να κάνουν σίγουρο ότι γράφουν ότι είναι «Κύπριοι» στην ερώτηση για εθνικότητα/καταγωγή. Αυτό μπορεί να γίνει επιλέγοντας «άλλες εθνικές ομάδες ή καταγωγή» και μετά δακτυλογραφήστε «Κύπριος» στο χώρο που παραχωρείται. Παρακαλούμε όπως το διαδώσετε και ενθαρρύνεται την οικογένεια και τους φίλους σας να κάνουν το ίδιο!»

Στην συγκεκριμένη περίπτωση η Ομοσπονδία έχει παρασπονδήσει σοβαρά και με την ανακοίνωσή και προτροπή της προς την Ομογένεια έχει αγνοήσει και περιφρονήσει την ελευθερία του ατόμου.