Από το 1959 τουλάχιστον η επίσημη Ελληνική τότε κυβέρνηση στην εποχή που είχαμε ακόμα Βασίλειο της Ελλάδος, είχε αποδεχθεί την ονομασία Μακεδονία στο πιο επίσημο έγγραφο όπου αυτή η ονομασία θα μπορούσε να είχε καταχωρηθεί, στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Έτσι στο νομοθετικό διάταγμα με αριθμό 4009 που δημοσιεύθηκε στην τότε εφημερίδα της Κυβερνήσεως του Βασιλείου της Ελλάδος στις 6 Νοεμβρίου του 1959 και που αφορούσε συμφωνία περί αμοιβαίων δικαστικών σχέσεων με την τότε Λαική Ομοσπονδιακή δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας , ρητά και κατηγορηματικά αναφέρεται ως μετέχον κράτος της Γιουγκοσλαβικής λαικής δημοκρατίας , ανάμεσα στα άλλα, το σημερινό κρατίδιο των Σκοπίων με το όνομα Μακεδονία.
Την σύμβαση δε επικυρώνουν με φαρδιά πλατεία την υπογραφή τους, αναγνωρίζοντας έτσι νομική υπόσταση σε ομόσπονδο κράτος με το όνομα Μακεδονία και ταυτόχρονα επισημοποιώντας την ύπαρξη του, χωρίς να θέσουν την οποιαδήποτε μορφή βέτο η να έχουν όποια άλλη αντίδραση, όπως θα μπορούσαν να κάνουν επικυρώνοντας την σύμβαση με όλα τα άλλα ομόσπονδα κράτη και αποκλείοντας από αυτήν το κρατίδιο που καταχράται το όνομα Μακεδονία, πλαστογραφώντας την ιστορία μας, τα μέλη του Υπουργικού συμβουλίου με πρόεδρο τον καλούμενο εθνάρχη Κωνσταντίνο Καραμανλή και άλλα ηχηρά ονόματα όπως εκείνα του Ευαγγέλου Αβέρωφ, του Παπακωνσταντίνου, του Τσάτσου, του Κεφαλογιάννη, ακόμα και του Νίκου Μάρτη, και άλλων πολλών.
Και έρχονται οι περισσότεροι εξ αυτών στην συνέχεια , όταν πλέον τα Σκόπια μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας γίνονται κυρίαρχο κράτος, να κλαίνε και να οδύρονται ,αλλά και να επαναστατούν και να βγάζουν πύρινους λόγους για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας και για την καταδίκη των Σκοπίων που τολμάνε να οικειοποιούνται το όνομα Μακεδονία.
Ποιος δουλεύει ποιόν τελικά σε αυτήν την χώρα; Μακεδονομάχοι της φακής και της απίστευτης υποκρισίας.
